Doorgaan naar hoofdcontent

De Magie van Ensor

Zoeken in deze blog

Tijd - Katrien Dierick

op februari 24, 2024

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Photo credits Katrien Dierick, via Nightcafe

Ik zal je
strikken voor
de tijd me
de das omdoet.

Aalst Academie voor Podiumkunsten gedicht Katrien Dierick poëzie Tijd

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Reacties

Een reactie posten

WEGWIJZER

Thuis
Ensor Podcast
Het Winkeltje van Ensor

Populaire posts

Wie schrijft die blijft - Elke Huygens

Wie schrijft die blijft, hoort ge wel eens zeggen. Door zijn hersenspinsels toe te vertrouwen aan papier, verzekert een schrijver zich van de eeuwigheid. Een lichaam sterft, vergaat en verdwijnt uit de hoofden van mensen, maar geschreven woorden drukken een stempel op de tijd. Hier was ik, hier schreef ik. Ja ja, de mensen zeggen dat. Allemaal bullshit als ge het mij vraagt. Woorden dwalen rond ja, en met een beetje geluk bereiken ze één of andere potentieel geïnteresseerde lezer. Maar wie leest er nog? Een bepaald soort mensen. Vrouwen vooral, want die hebben toch niks beters te doen. Oude mensen, want die hebben tijd te veel. Maar diegenen die ge wilt bereiken, die lezen niet. Lezen is voor losers! Het is niet omdat mijn haarkleur rood is, dat ik sneller dan andere mensen in een furie ontvlam. Maar fulmineren doe ik al eens graag, en baldadigheid koester ik. Zeg nu immers zelf: welke onnozelaar wil er nu nog schrijver worden? Ge moet al goed zot zijn om te denken dat mensen goe

Mijnheer Ensor - Christa Vercouter

Eigen foto - Senegal Mijnheer Ensor, Waart gij een ‘Man van Smarten’? Ik lees uw biografie en kijk naar de schilderijen die er ter illustratie bij staan, de brieven die u schreef naar uw vrienden over uw werken en de vele emotionele tuimelingen die u maakte, vooral door commentaren van kunstcritici en museumdirecteurs. Smarten zullen zeker uw deel geweest zijn, maar hopelijk ook heel wat geneugten! Ik wilde bijna koortsachtig meer over u weten, want in mijn jeugd heb ik één keer een tentoonstelling over u bezocht in Oostende. De enige herinnering: maskers. Die maskers zijn imposant, maar, het gaat ook om de sfeer, vooral dáárom! En uit uw palet tovert u de meest subtiele nuances. Dank! Ik kijk ernaar en word er warm van! Het gaat over nuances van kleuren, maar ook over deze van uw ziel: extase afgewisseld met rauwe werkelijkheid. Pure liefde maar ook gekwetstheid. Iets wat u ook niet wilt voelen, maar dat u toch voelt! En dat u érgens moet ventileren, dan maar aan uw intieme vrienden.

Podcast Het Academisch Kwartier

Podcast Stemmen uit het Predikheren

Mogelijk gemaakt door Blogger