Eigen foto - Senegal
Mijnheer Ensor,
Waart gij een ‘Man van Smarten’?
Ik lees uw biografie en kijk naar de schilderijen die er ter illustratie bij staan, de brieven die u schreef naar uw vrienden over uw werken en de vele emotionele tuimelingen die u maakte, vooral door commentaren van kunstcritici en museumdirecteurs.
Smarten zullen zeker uw deel geweest zijn, maar hopelijk ook heel wat geneugten!
Ik wilde bijna koortsachtig meer over u weten, want in mijn jeugd heb ik één keer een tentoonstelling over u bezocht in Oostende.
De enige herinnering: maskers.
Die maskers zijn imposant, maar, het gaat ook om de sfeer, vooral dáárom! En uit uw palet tovert u de meest subtiele nuances.
Dank! Ik kijk ernaar en word er warm van!
Het gaat over nuances van kleuren, maar ook over deze van uw ziel: extase afgewisseld met rauwe werkelijkheid. Pure liefde maar ook gekwetstheid.
Iets wat u ook niet wilt voelen, maar dat u toch voelt! En dat u érgens moet ventileren, dan maar aan uw intieme vrienden. Om u te citeren: ‘Ik dacht aan al die gerespecteerde, gefrequenteerde, gedecoreerde sukkels.’ Ook: ‘En aan die profiterende vrienden!’
Uw brieven, nu ik er een paar van las, onthullen voor mij evenveel als de maskers op uw schilderijen!
Ja, duidelijk het schijt aan het establishment.
En dan overal de kruisbeelden met een excessief lijdende Christus die afwijzing, onrecht en niet-begrepen worden wél op zich neemt, en het de mensheid niet aanrekent. Zo zou u zelf ook willen zijn, maar is dit menselijk?
Dat moet fascinerend zijn, maar is wellicht ook tegengif voor bitterheid en wrok. Zeker in uw tijd waarin lijden en mysterie in de christelijke cultuur toch breed geëtaleerd werden!
Dat u aan deze dualiteit subtiel expressie wilt geven in een schilderij als ‘De intrede van Christus in Brussel’ kan ik me voorstellen: de potsierlijkheid waarmee het sacrale verwordt tot Vlaamse kermisgeneugten waarin ego’s in alle kleuren door maskers worden uitgebeeld.
Gij zult zeker getormenteerd geweest zijn.
Maar in hoever dit alle vreugde, speelsheid en vervoering bij u wegnam, weet ik niet. Misschien kan dat niet bij iemand met een rijk gevoelsleven en een oneindig kleurenpalet!
In elk geval, mijnheer Ensor, zou het naar mijn bescheiden mening een grove belediging zijn alleen maar uw smartelijke kant te belichten.
Met warme groeten,
Christa Vercouter
Reacties
Een reactie posten