Maria: Hoe zijn wij hier op deze kast beland? In Kaapverdië zaten we in een kast.
Carlos: Twee toeristen hebben voor ons betaald. Ons hebben ze niets gevraagd. In een koffer gestopt, in België op een kast gezet. Ik was nochtans niet van plan om uit de kast te komen.
Maria: In Kaapverdië kan je ook makkelijk uit de kast komen. Hetero, homo, lesbisch, het maakt allemaal niet uit. Daar zag je wat op het strand. Alle kleuren van de regenboog passeerden daar, en zon was er in overvloed.
Carlos: Hier is het elke dag vijftig tinten grijs.
Maria: Geen sprankeltje zon op onze gebronzeerde huid.
Carlos: Ik heb eens opgevangen dat ze in België zonnebanken hebben.
Maria: Daar zullen die gierige pinnen ons niet mee naartoe nemen. Als je ziet in welke sjofele kleren we hier nog altijd staan… De heer en dame des huizes dragen elke dag andere kleren. Wij mogen onze lappen van kleren houden. Je zou nog denken dat we een lapjeskat zijn.
Carlos: Ze hebben zelfs de pijp uit mijn mond gehaald. Wat is er nu mis met geurige pijptabak?
Maria: Het schijnt dat roken slecht is voor de gezondheid.
Carlos: Gebrek aan zonlicht is ook slecht. Daar kan je ook van sterven. Soit, ik ben nog niet van plan de pijp aan Maarten te geven.
Maria: Ik hoop dat ze ons niet beu worden en ons in een zak stoppen.
Carlos: Dan gaan de poppen aan het dansen!
Maria: Vannacht zullen we de heupen nog eens losgooien en de Funana dansen.
Carlos: In onze dromen, ja...
Maria: Kaapverdië, zon, zee en strand. Waar zijn we hier toch beland?
Reacties
Een reactie posten